De afgelopen week is mijn scrotum door vijf verschillende vrouwen gewassen. Tot voor kort een natte droom, maar nu het ontluisterende resultaat van de voortwoekerende aftakeling van mijn lichaam. Vorige week donderdag is de laatste hand gelegd aan de voorzieningen op de entresol. Diezelfde middag, alsof het zo gepland was, begaven mijn benen het. Dit maakt alles anders. Van het ene op het andere moment kon ik niet meer naar het toilet, in bed gaan liggen, douchen, even naar het raam schuifelen om een blik op de Amstel te werpen. De dames van Buurtzorg komen ‘s ochtends om 8 uur. Ik word dan uit bed gehaald en gedoucht. Daarna word ik naar de woonkamer getakeld. ‘s Avonds om 21:30 uur word ik naar bed gebracht. Regelmaat, dat wel. Vrijheid, nihil. Vreemd om iedere dag een ander gezicht te zien, andere handen te voelen. Het heeft iets surrealistisch om vrolijk babbelend met een wildvreemde dame, haar handen technisch correct de handelingen uitvoerend die ik ruim 40 jaar zelf heb kunnen doen, dit soort intimiteit te delen.
|
blog >