Het valt mij op dat als er ergens voor de camera een ALS patiënt aan het woord is, deze vrijwel altijd positief en vrolijk overkomt. “Ik ben dan wel helemaal verlamd en het is een rot ziekte, maar er is nog zooveel om van te genieten“. Ook de registratie van de ALS dag 2008 geeft louter een beeld van over het algemeen oudere mensen die vrolijk in het leven staan, genietend van een drankje en een Amsterdamse volkszanger. Een prachtig ‘Zonnebloem’ tafereeltje. Niet aanwezig zijn al die mensen tussen de 30 en 50 jaar, vol in het leven met carrière en in veel gevallen kleine kinderen. Leg mij maar eens uit wat nou dat genieten is van een fluitend vogeltje in de coniferen wanneer alles dat je heeft gemaakt tot wie je bent als zand door je vingers glijdt en je gevangen in je eigen lichaam niets anders rest dan je oren te spitsen....
|
blog >