Naar aanleiding van een wintersporttrip in 1998 naar Sestriere, Italië, is het kookgezelschap “De Tafelridders” geformeerd. Na ongeveer een jaar en een strenge ballotage mocht ik eindelijk deel uit gaan maken van deze illustere club. De inauguratie zal mij nog lang bijblijven. Na aankomst, later op de avond, op het woonschip `de Toekomst´ van Olivier, kon ik nog net aanschuiven bij het dessert; chocoladeijs. De ijsmachine was kennelijk niet bestand tegen de grote hoeveelheden gesmolten chocolade en slagroom waardoor we een heerlijke, maar machtige 'vla' hebben genuttigd.

 

Na de `vla´ besloot het in opperbeste stemming verkerende gezelschap in een klein bootje naar de binnenstad te varen. Al bij het aan boord gaan raakte één der ridders, tot grote vreugde van de anderen, te water. Het tochtje over het IJ was overigens niet zonder risico. Terwijl ik over mijn schouder keek zag ik nog net het rode bakboordlicht van de veerpont langszij komen. Haar donkere contouren tekenden zich scherp af tegen de verlichte oever van Amsterdam Noord. Dit scheelde maar een haar. Maar ach kom, we hadden wat gedronken en waren om den drommel niet bang. Na het hozen van het binnengekomen buiswater, waarbij ik het als jongste lid volledig moest ontgelden, werden wij aan wal gezet en tufte heer Olivier op de laatste druppels benzine terug naar zijn drijvende huis. Ongerust als wij waren over het grote risico dat Olivier midden op het IJ  in de duisternis zonder benzine zou komen te zitten hebben wij, na moed te hebben in gedronken bij het speciaal voor deze gelegenheid geopende café de Heeren van Aemstel, per taxi een controlebezoek afgelegd. Na onrechtmatig toegang te hebben verschaft tot de in duister gehulde boot bleek heer Olivier al zijn kooi te hebben gevonden.

 

Een paar maanden later werd Bas (het retejong) tijdens een Japans diner geïnaugureerd en daarmee was mijn tijd als jongste lid voorbij. Vele mooie avonden, waaronder de met wodka en gezang overgoten Russische avond en de Amerikaanse avond met het illustere zangduo `De Risotto´s´, worden door mij nog steeds als dankbare herinnering gekoesterd.